Ne stidi se, pokaži zube!
Call Center 08-21h
Parodontopatija je progresivna, degenerativna bolest parodoncijuma (potpornog aparata zuba), koja u funkciji vremena može dovesti do klaćenja, pomeranja i ispadanja zuba. Uz karijes, predstavlja najrasprostranjenije oboljenje dento-facijalne regije. Ukoliko progresira može dovesti do dubinskog razaranja parodontalnog tkiva, što se završava gubitkom zuba. Može se javiti u svim starosnim dobima, od ranog detinjstva (agresivna parodontopatija), do pojave u srednjim i zrelim godinama (hronična parodontopatija), što je i dosta češće.
Hronična parodontopatija se sporo i postepeno razvija, i jako dugo može biti asimptomatska, pa se pacijenti uglavnom jave stomatologu kada je ona već u odmaklom stadijumu.
Parodontalni džepovi su patološki formirani prostori između zuba i koštanih zidova. Nalaze se ispod nivoa desni. Nastaju kada upalni proces na desnima, najčešće izazvan bakterijama dentalnog plaka, napreduje i prenese se na kost. Tako nastaju koštani defekti i formiraju se prostori koji se nazivaju parodontalni džepovi.
Postoje dva osnovna načina za otkrivanje parodontalnih džepova:
Sondiranjem – stomatolog uz pomoć parodontalne sonde ulazi u prostor parodontalnog džepa i meri njegovu dubinu. Na sondi se nalaze urezane mere u milimetrima i kuglica na vrhu, kako ne bi došlo do oštećenja tkiva.
Radiografisanjem – rendgen snimci služe za utvrđivanje stadijuma parodontopatije. Na njima se prati stanje kosti oko zuba koji je zahvaćen ovim stanjem. To je vrlo važno, jer od gustine i nivoa kosti zavisi i kada će se zub konačno razlabaviti i ispasti. Na ovim snimcima, stomatolog može utvrditi postojanje parodontalnih džepova, kao i pravac gubitka kosti što može uticati na prognozu i plan terapije.
Parodontopatija je hronično oboljenje koje sporo napreduje i ne daje jaku i primetnu kliničku sliku, što i jeste najveći problem. Pacijenti dugo ne osećaju nikakve tegobe, a bolest uveliko napreduje. U početku, glavni znaci parodontopatije su otok, crvenilo i upala desni, krvarenje desni, ogoljen vrat zuba. Inflamirane desni ćete lako primetiti ukoliko primetite krvarenje nakon pranja zuba ili vidite da su desni postale crvene i otečene. Ukoliko oboljenje potraje, vremenom desni mogu postati i bolne na dodir ili spontano. U terminalnoj fazi oboljenja dolazi do labavljenja zuba i promene njihovog položaja.
Ukoliko primetite bilo koji od ovih simptoma, obavezno je da se javite svom stomatologu.
U početnim fazama oboljenja primenjuje se tzv. kauzalna faza parodontopatije. Ovim se uklanjaju čvrste i meke naslaga oko zuba, odnosno uklanjaju se bakterije dentalnog plaka koje su glavni uzročnik oboljenja. U stomatološkoj ordinaciji se obavlja ultrazvučno uklanjanje tvrdih zubnih naslaga (kamenca). Odgovarajućim nastavcima i uz blage ultrazvučne vibracije eliminišu se tvrde zubne naslage, a zatim se četkicama i abrazivnim pastama eliminišu meke naslage iznad nivoa desni. Postojeći parodontalni džepovi ispod nivoa desni tretiraju se obradom. Obrada parodontalnog džepa podrazumeva čišćenje kokremenata i naslaga ispod nivoa desni. Ova intervencija se uglavnom izvodi u lokalnoj anesteziji, jer može biti bolna.
Cilj terapije je da se ukloni izmenjeno tkivo (tkivo zahvaćeno zapaljenjem) kroz otvor parodontalnog džepa, ukoliko je to moguće. Prilikom obrade mehanički se uklanjaju subgingivalni konkrementi, odnosno naslage ispod nivoa desni, ali i tanak površinski sloj cementa zuba koji je zahvaćen infekcijom. Uz mehaničku obradu obavlja se istovremeno ispiranje prostora parodontalnog džepa, koje pomaže proces čišćenja.
Neki parodontalni džepovi mogu biti anatomski nepristupačni ili toliko duboki da se na ovaj način ne mogu u potpunosti sanirati. Ukoliko ovakav pristup parodontalnom džepu nije omogućen, potrebno je uraditi hirurški zahvat kojim se taj pristup omogućava - režanj operacija. Ovim se pod dejstvom lokalne anestezije direktno pristupa parodontalnom džepu i hirurg pod direktnom kontrolom oka vrši njegovo čišćenje. Formiran režanj se zatim vraća u početnu poziciju i adaptira hirurškim šavovima.
Imate pitanja?
Naš tim je tu za vas
Pitajte nas
Parodontopatija je progresivna, degenerativna bolest parodoncijuma (potpornog aparata zuba), koja u funkciji vremena može dovesti do klaćenja, pomeranja i ispadanja zuba. Uz karijes, predstavlja najrasprostranjenije oboljenje dento-facijalne regije. Ukoliko progresira može dovesti do dubinskog razaranja parodontalnog tkiva, što se završava gubitkom zuba. Može se javiti u svim starosnim dobima, od ranog detinjstva (agresivna parodontopatija), do pojave u srednjim i zrelim godinama (hronična parodontopatija), što je i dosta češće.
Hronična parodontopatija se sporo i postepeno razvija, i jako dugo može biti asimptomatska, pa se pacijenti uglavnom jave stomatologu kada je ona već u odmaklom stadijumu.
Parodontalni džepovi su patološki formirani prostori između zuba i koštanih zidova. Nalaze se ispod nivoa desni. Nastaju kada upalni proces na desnima, najčešće izazvan bakterijama dentalnog plaka, napreduje i prenese se na kost. Tako nastaju koštani defekti i formiraju se prostori koji se nazivaju parodontalni džepovi.
Postoje dva osnovna načina za otkrivanje parodontalnih džepova:
Sondiranjem – stomatolog uz pomoć parodontalne sonde ulazi u prostor parodontalnog džepa i meri njegovu dubinu. Na sondi se nalaze urezane mere u milimetrima i kuglica na vrhu, kako ne bi došlo do oštećenja tkiva.
Radiografisanjem – rendgen snimci služe za utvrđivanje stadijuma parodontopatije. Na njima se prati stanje kosti oko zuba koji je zahvaćen ovim stanjem. To je vrlo važno, jer od gustine i nivoa kosti zavisi i kada će se zub konačno razlabaviti i ispasti. Na ovim snimcima, stomatolog može utvrditi postojanje parodontalnih džepova, kao i pravac gubitka kosti što može uticati na prognozu i plan terapije.
Parodontopatija je hronično oboljenje koje sporo napreduje i ne daje jaku i primetnu kliničku sliku, što i jeste najveći problem. Pacijenti dugo ne osećaju nikakve tegobe, a bolest uveliko napreduje. U početku, glavni znaci parodontopatije su otok, crvenilo i upala desni, krvarenje desni, ogoljen vrat zuba. Inflamirane desni ćete lako primetiti ukoliko primetite krvarenje nakon pranja zuba ili vidite da su desni postale crvene i otečene. Ukoliko oboljenje potraje, vremenom desni mogu postati i bolne na dodir ili spontano. U terminalnoj fazi oboljenja dolazi do labavljenja zuba i promene njihovog položaja.
Ukoliko primetite bilo koji od ovih simptoma, obavezno je da se javite svom stomatologu.
U početnim fazama oboljenja primenjuje se tzv. kauzalna faza parodontopatije. Ovim se uklanjaju čvrste i meke naslaga oko zuba, odnosno uklanjaju se bakterije dentalnog plaka koje su glavni uzročnik oboljenja. U stomatološkoj ordinaciji se obavlja ultrazvučno uklanjanje tvrdih zubnih naslaga (kamenca). Odgovarajućim nastavcima i uz blage ultrazvučne vibracije eliminišu se tvrde zubne naslage, a zatim se četkicama i abrazivnim pastama eliminišu meke naslage iznad nivoa desni. Postojeći parodontalni džepovi ispod nivoa desni tretiraju se obradom. Obrada parodontalnog džepa podrazumeva čišćenje kokremenata i naslaga ispod nivoa desni. Ova intervencija se uglavnom izvodi u lokalnoj anesteziji, jer može biti bolna.
Cilj terapije je da se ukloni izmenjeno tkivo (tkivo zahvaćeno zapaljenjem) kroz otvor parodontalnog džepa, ukoliko je to moguće. Prilikom obrade mehanički se uklanjaju subgingivalni konkrementi, odnosno naslage ispod nivoa desni, ali i tanak površinski sloj cementa zuba koji je zahvaćen infekcijom. Uz mehaničku obradu obavlja se istovremeno ispiranje prostora parodontalnog džepa, koje pomaže proces čišćenja.
Neki parodontalni džepovi mogu biti anatomski nepristupačni ili toliko duboki da se na ovaj način ne mogu u potpunosti sanirati. Ukoliko ovakav pristup parodontalnom džepu nije omogućen, potrebno je uraditi hirurški zahvat kojim se taj pristup omogućava - režanj operacija. Ovim se pod dejstvom lokalne anestezije direktno pristupa parodontalnom džepu i hirurg pod direktnom kontrolom oka vrši njegovo čišćenje. Formiran režanj se zatim vraća u početnu poziciju i adaptira hirurškim šavovima.